Kocie opowieści - Fascynacja podsufitowa

Jak różne potrafią być charaktery kotów wie każdy kto ma więcej niż jednego. 

Ostatnio pokazywałam jaką frajdę sprawiło Antkowi rozwalanie małego pudełka. Zatem czemu nie sprawić kotu dużego pudełka? 

 Oto duże pudełko dla Antka i nie tylko:) Ale głównie on się bawił.

 Trochę siedział w środku.

 A trochę wyłaził przez dziury. A w końcu zaczął sukcesywnie pudełko rozwalać i tak naśmiecił że mąż mu zabrał zabawkę i skończyło się odkurzaniem. A na pocieszenie trzeba było się z nim pobawić. To bardzo skoczny i aktywny kot. Kiedyś zrobimy sesje o tym jak on skacze, może nagram filmik jak salta robi w powietrzu. 

Na razie kilka amatorskich zdjęć.

 A potem nastąpił przełom.

Antuś odkrył żyrandol w salonie.

  O jak on ćwierkał do niego, jak płakał. Jak się po kociemu modlił. Gołębie za oknem nie fascynują go tak jak ten żyrandol. Tak po prawdzie to gołębie mu zwisają zupełnie. Jak on kombinuje jakby się tu dostać do tego żyrandola, widać normalnie proces myślowy na tym pyszczku.

Wskoczył po raz pierwszy na szafę i jak urzeczony lampił się w lampę podsufitową.

 Specjalnie dla Cioci Gosi która go odchowała - piękny portrecik.
Czyż on nie jest urzekającym urwisem, łamacz serduszek.

 No tak, my tu pitu-pitu a jak się dostać do lampy? No jak?
O a co to tam jest? Zainteresował się na chwilkę dosłownie krajobrazem za oknem.

Zainteresował się na tyle, że zeskoczył i począł surykatkować. I syrykatkował tak prze kilkanaście minut.

A jak mu się znudziło oglądanie nudnej ulicy to powrócił do tematu lampy. Tym razem wybrał nieco niższą szafkę po przeciwnej stronie pokoju.

 Jak się nie doczekał rozwiązania to zaczął na siedząco przysypiać.

A co robią pozostałe koty kiedy Antek świruje? To co powinny robić przyzwoite koty.

 Keira postanowiła pilnować kolekcji płyt tatusia. Żeby ich rozbrykany Antek nie porozwalał.

  No ale żeby nie było, że się mała nie bawi. Jaką atrakcją się okazał pozostawiona miska na pranie. Pusta nieco prześwitująca pod słońce.

Zabawa trwała w najlepsze dopóki nie przyszedł Antek i nie zaczęła się bitwa o twierdzę.

A potem się wszystkie położyły spać. Uwielbiam to zdjęcie. Moje małe trzy szczęścia.

Czasami śpią w męskim gronie tylko. 

 A czasami solo - zdjęcie męczące mózg. Koszyk leży na boku bo przed drzemką Antek strącił go z pudła na skarpetki:) i zasnął na ściance koszyka, bo czemu nie?